Od 14 lat, 2 kwietnia obchodzony jest Światowy Dzień Świadomości Autyzmu. Powstało ono głównie z inicjatywy Kataru i małżonki ówcześnie panującego tam emira Hamada ibn Chalifa as-Sani. W porozumieniu z ONZ oficjalnie święto zostało zatwierdzone 18 grudnia 2007 r.
Przez długi czas autyzm uznawany był za chorobę, a osoby nim dotknięte oraz ich rodziny były wykluczone i izolowane w społeczeństwie.
Czym w takim razie jest „autyzm”?
Jest to zaburzenie całościowe, które w każdym przypadku inaczej się objawia. Cechą wspólną są charakterystyczne trudności w kontaktach z innymi ludźmi, które są niepoprawne i nieadekwatne według przyjętych norm społecznych. Co oznacza, że osoba ze spektrum autyzmu inaczej odczytuje zachowania innych, przez co sama zostaje źle odebrana przez otoczenie.
Mają inny sposób postrzegania oraz przetwarzania świat.
Osoby te czują i odbierają intensywniej bodźce. Można sobie wyobrazić pokój w którym gra głośna muzyka, której nie lubimy. A jesteśmy na nią skazani. Albo intensywne światło latarki skierowane w oczy. Tak zwykłą muzykę z radia czy światło w markecie mogą odbierać osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.
Święto to ma na celu podnoszenie świadomości społeczeństwa o problemach z jakimi borykają się osoby z tym schorzeniem.
Oficjalnym kolorem symbolizującym Solidarność z „autystami” jest kolor niebieski oraz symbol motyla.
W związku z tym Samorząd Uczniowski pod kierownictwem pań Agnieszki Jordan i Pauliny Wróblewskiej zorganizował Dzień Świadomości w naszej szkole.
Odbyły się prelekcje, które miały zwrócić uwagę uczniów na problemy osób z autyzmem oraz uwrażliwić na potrzeby innych. Uświadomić, że autyzm nie jest chorobą i nie można się nią zarazić, a różne „dziwne” zachowania są objawem innego postrzegania świata, Bo czy inne znaczy gorsze?
Również do akcji motylkowej dołączyły oddziały przedszkolne z klasami I-III. W tym dniu przebrane w nieniebieskie barwy. Wykonały piękne niebieskie motyle oraz wzięły udział w dyskusji „Czy inny znaczy gorszy?”.
Tolerancja jest bardzo potrzebna we współczesnym świecie, który cechuje niezwykła dynamika rozwoju. Dlatego niezwykłe ważne jest, abyśmy my dorośli uczyli tolerancji swoich dzieci, pokazali, że „inne” spojrzenie na ten sam świat jest tak samo fascynujące jak i nasze osobiste.
